در چند سال گذشته، توجه جامعه علمی به اثرات مفید انار دانه سیاه یزد و مواد شیمیایی گیاهی آن بر سلامت انسان به طور تصاعدی افزایش یافته است، همانطور که مطالعات علمی منتشر شده نشان داده است.
بنابراین، در مقاله مروری حاضر، خواص مفید انار و اثرات بالقوه آن در برابر چندین شرایط پاتولوژیک که می تواند بر انسان تأثیر بگذارد، خلاصه می شود. این خواص به دلیل وجود مواد شیمیایی گیاهی متعدد است.
از میان ترکیبات گیاهی شناخته شده، الاژیتانین ها، گالوتانین ها، آنتوسیانین ها، آنتوسیانیدین ها، فلاونوئیدها، فلاونون ها، فلاونول ها، اسیدهای آلی، اسیدهای چرب و لیپیدها، اسیدهای فنولیک، آلکالوئیدها و لیگنان ها از انار جدا شده اند.
همانطور که به طور گسترده در ادبیات گزارش شده است، انار منبع مهمی از ترکیبات مفید است که نقش کلیدی در حفظ هموستاز و وضعیت سلامت خوب ایفا می کند. ترکیبات طبیعی انار در شکل 1 توضیح داده شده است.
آب حاصل از فشردن آریل ها با لیگنان ها، چندین اسید آلی مانند اسید گالیک و الاژیک، اسیدهای چرب، آلکالوئیدها، تری ترپنوئیدها، فیتواسترول ها، تانن های قابل هیدرولیز و فلاونوئیدها مشخص می شود.
پریکارپ حاوی تانن های قابل هیدرولیز، فلاونوئیدها، الاژیتانین ها و پونیکالاژین ها است. چندین ماده معدنی از پریکارپ جدا شده است، ابتدا پتاسیم و فسفر و سپس سدیم، کلسیم، منیزیم و نیتروژن.
علاوه بر این، دانه ها شامل پلی فنول ها، ایزوفلاون ها و تعدادی اسید آلی از جمله اسید اسکوربیک، سیتریک و اسید مالیک هستند. آنها همچنین با محتوای بالای لیپیدها (پونیکیک، اولئیک، استئاریک و اسید پالمیتیک) و اسیدهای چرب اشباع نشده (لینولنیک و اسید لینولئیک) مشخص می شوند.
در نهایت، برگ‌های انار سرشار از تانن‌ها از جمله پونیکالین و پونیکافولین و همچنین گلیکوزیدهای فلاون مانند آپیژنین و لوتئولین هستند. مشابه پریکارپ، مواد معدنی نیز در برگها شناسایی شده است.
با این حال، تعیین مشخصات فیتوشیمیایی خاص بخش های مختلف انار دشوار است. در واقع می‌توان آن را با جنبه‌های مختلفی از جمله رقم، اقلیم، روش‌های کشت، تبدیل و حفاظت از محصولات فرآوری‌شده مشروط کرد.
