چای بعد از آب محبوب ترین نوشیدنی در جهان است. این یک آماده سازی ساده از ریختن آب داغ روی برگ های خشک شده گیاه کاملیا سیننسیس است.
اولین ثبت چای ترش گیاهینه آن را به عنوان یک نوشیدنی دارویی در چین در قرن سوم پس از میلاد توصیف کرد. بازرگانان به گسترش محبوبیت آن در سراسر قاره ها کمک کردند.
در اوایل قرن نوزدهم، بریتانیای کبیر مفهوم چای بعد از ظهر را رایج کرد، یک وقفه از روال معمول که در آن چای در کنار ساندویچ ها و محصولات پخته شده مانند اسکون سرو می شود. طعم چای بسته به محل برداشت برگ های چای و نحوه رشد و فرآوری آنها متفاوت است. چای سیاه محبوب ترین در سراسر جهان است و پس از آن چای سبز، اولانگ و سفید قرار دارند.
دمنوش‌های گیاهی از گیاه کاملیا ساخته نمی‌شوند، بلکه از گیاهان خشک، ادویه‌ها، گل‌ها، میوه‌ها، دانه‌ها، ریشه‌ها یا برگ‌های گیاهان دیگر تهیه می‌شوند. آنها معمولاً مانند چای های سنتی حاوی کافئین نیستند.
اکثر چای های سنتی حاوی مقدار قابل توجهی مواد مغذی نیستند، اما سرشار از پلی فنول هستند. اینها مواد شیمیایی گیاهی هستند که طعم و عطر متفاوتی به چای می دهند و ممکن است خواص سلامتی داشته باشند.
مطالعات حیوانی فواید بالقوه چای را برای سلامتی به دلیل محتوای پلی فنل بالای آن نشان می دهد. مطالعات انسانی به طور کلی کمتر قطعی بوده است، اما امیدوار کننده است. تحقیقات مشاهده ای نشان داده است که مصرف ۲ تا ۳ فنجان چای در روز با کاهش خطر مرگ زودرس، بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲ مرتبط است.
با این حال، ممکن است خطر ابتلا به سرطان های مری و معده در اثر نوشیدن چای خیلی داغ (بیش از 131-140 درجه فارنهایت [55-60 درجه سانتیگراد]) افزایش یابد. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده برای تأیید علت بودن این ارتباط‌های سالم و مضر مورد نیاز است.
در این بین، به نظر می رسد خطر کمی در ارتباط با نوشیدن چای وجود دارد، به جز مصرف مکرر چای بسیار داغ. بنابراین یک رنگ را انتخاب کنید، بگذارید خنک شود و از یک فنجان لذت ببرید!
