اکثر یونیفرم های کاراته از پارچه سبک بوم ساخته می شوند، زیرا توانایی آن را دارند تا در برابر مقادیر قابل توجهی از کاربردهای دقیق و سوء استفاده بدون محدود کردن تحرک کاراته کا مقاومت کنند.
اکثر لباس رزمی کاراته سفید هستند، با برخی از مارک ها مانند شوریدو و توکایدو به عنوان مثال، gi می تواند در نور آبی بسیار روشن به نظر برسد (این به دلیل کیفیت پارچه و فرآیند رنگ شدن آنها است و چیز بدی نیست).
برخی از سبک های کاراته وجود دارند که از رنگ قرمز، آبی و سیاه استفاده می کنند. کاراته‌گی پایین‌تر اغلب از پارچه‌ای سبک شبیه پیراهن تابستانی بریده می‌شود. این کاراته‌گی‌ها به راحتی پاره می‌شوند و تمایل دارند به پوست تمرین‌کننده بچسبند و پس از تجربه هر گونه تعریق زیاد، ناراحتی ایجاد کنند.
سه برش اصلی کاراته گی عبارتند از کاتا، اروپایی و ژاپنی.
مدل ژاپنی دارای آستین و شلوار کوتاه برای محدودیت کمتر است. این برش همچنین دارای یک یقه بلندتر است که از بالا رفتن آن بر روی کمربند (obi) جلوگیری می کند.
برش کاتا بسیار نادر است. حتی آستین های کوتاه تری دارد و بیشتر برای جذابیت های زیبایی انتخاب شده است.
European Cut آستین و شلوار بلندتری دارد. یقه کوتاه تر است. این برش دوباره برای جذابیت زیبایی شناسی انتخاب شده است. یونیفرم های کاراته دارای طیف گسترده ای از رنگ ها هستند. اکثر کاراته‌کاها هنوز لباس سفید می‌پوشند.
برخی از باشگاه ها از سیستمی با رنگ های متفاوت برای متمایز ساختن دانش آموزان از مربیان استفاده می کنند. سبک‌های مختلف کاراته دارای یونیفرم‌های کمی متفاوت هستند، اما همه آنها طرح اولیه یکسانی دارند که فقط در ساق پا یا آستین یا دامن طول کت متفاوت است.
کاراته‌گی را می‌توان برای تمرین هنرهای دیگر، مانند جوجوتسو یا جودو، زمانی که تمرین‌کنندگان جوان هستند و می‌توانند انتظار داشته باشند که در چند سال از گی خارج شوند، پوشید. در این صورت، کاهش دوام آنها در مقایسه با جودوگی، عامل کمتری است و خرید کاراته‌گی تا زمانی که تمرین‌کننده رشد خود را متوقف کند، می‌تواند مقرون به صرفه‌تر باشد.
